İstiklal Caddesi no:124

Minicik bir dükkan değildi sadece.
Başlı başına beyoğluna gitme sebebim olan,
kapıda beklemeyi göze aldığım,
tarihi hissettiğim,
en lezzetli profiterolü yediğim,
profiterol kadar palmiye tatlısını da sevdiğim,
fotoğraf gezilerimin mola yeri,
film festivalinin ayrılmaz parçası,
İstanbul'un anlamlarından biriydi.
minicik bir dükkanda koca bir dünyaydı.

Aylar sonra buraya tekrar bana yazı yazdıran İnci pastanesinin tahliye edilmesi ile ilgili ne desem boş. taksim yenilenirken, tarih yok ediliyor. Başka bir yerde bir gün açılsa bile İnci, aynı duyguyu, belki de aynı lezzeti vermeyecek bir daha.

her gittiğimde daha çok fotoğraf çekseymişim keşke. hatta daha çok gitseymişim... :(